De verschillen tussen vrij, totaal en actief chloor.
We praten vaak over het chloorgehalte in het water, of over het meten van vrij chloor. Pas op dat u vrij chloor, totaal chloor, actief chloor of ORP niet met elkaar verwart.
Misschien hebt u een verschil opgemerkt tussen uw chloorgehalte (uitgedrukt in ppm) gemeten door uw teststrips en het ontsmettingspotentieel geanalyseerd door uw Ecosonde? Dat komt gewoon omdat de twee systemen niet hetzelfde analyseren.
Vrij chloor is het potentieel desinfecterende deel van chloor in water. Het is verdeeld in twee delen, bepaald door de pH van uw water.
Hoe hoger de pH van het zwembad, hoe lager het aandeel actief chloor (HClO).
Het is daarom essentieel om de pH tussen 7,2 en 7,4 te houden om een optimale chloorwerking te garanderen.
Actief chloor is de actieve vorm, effectief tegen bacteriën, virussen en algen.
Gecombineerd chloor = chlooramines is het chloor dat wordt verbruikt door desinfectie. Na het verwijderen van onzuiverheden uit uw water verandert het actieve chloor in gecombineerd chloor dat vervolgens verdampt en die karakteristieke chloorgeur veroorzaakt.
💡Er is dus geen direct verband tussen een sterke chloorgeur en een hoog desinfectiepotentieel, integendeel!
De ORP of oxidatiereductiepotentiaal bepaalt samen met de pH het aandeel actief chloor in uw water en dus de werkelijke desinfectiekracht. Het is dus afhankelijk van de hoeveelheid chloor, maar ook van de pH van het water (hoe hoger deze is, hoe lager het aandeel actief chloor) en van het gehalte aan stabilisatoren.
Als u een aanzienlijk verschil opmerkt tussen de ruwe chloorwaarde in het water en het ORP-desinfectiepotentieel dat door de EcO wateranalyser wordt afgelezen, moet u eerst het stabilisatieniveau en de pH van het water controleren.
Een video is beter dan een lange toespraak